турэ́мшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турэ́мшчык турэ́мшчыкі
Р. турэ́мшчыка турэ́мшчыкаў
Д. турэ́мшчыку турэ́мшчыкам
В. турэ́мшчыка турэ́мшчыкаў
Т. турэ́мшчыкам турэ́мшчыкамі
М. турэ́мшчыку турэ́мшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)