турча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. турча́нне
Р. турча́ння
Д. турча́нню
В. турча́нне
Т. турча́ннем
М. турча́нні

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)