турцэ́нтр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турцэ́нтр турцэ́нтры
Р. турцэ́нтра турцэ́нтраў
Д. турцэ́нтру турцэ́нтрам
В. турцэ́нтр турцэ́нтры
Т. турцэ́нтрам турцэ́нтрамі
М. турцэ́нтры турцэ́нтрах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)