ту́рлушка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ту́рлушка ту́рлушкі
Р. ту́рлушкі ту́рлушак
Д. ту́рлушцы ту́рлушкам
В. ту́рлушку ту́рлушак
Т. ту́рлушкай
ту́рлушкаю
ту́рлушкамі
М. ту́рлушцы ту́рлушках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)