тургру́па
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| тургру́па | тургру́пы | |
| тургру́пы | тургру́п | |
| тургру́пе | тургру́пам | |
| тургру́пу | тургру́пы | |
| тургру́пай тургру́паю |
тургру́памі | |
| тургру́пе | тургру́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)