турго́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. турго́р
Р. турго́ру
Д. турго́ру
В. турго́р
Т. турго́рам
М. турго́ры

Крыніцы: nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)