тургасці́ніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| тургасці́ніца | тургасці́ніцы | |
| тургасці́ніцы | тургасці́ніц | |
| тургасці́ніцы | тургасці́ніцам | |
| тургасці́ніцу | тургасці́ніцы | |
| тургасці́ніцай тургасці́ніцаю |
тургасці́ніцамі | |
| тургасці́ніцы | тургасці́ніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)