ту́р
‘круг танца; этап; ваеннае збудаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ту́р | ту́ры | |
| ту́ра | ту́раў | |
| ту́ру | ту́рам | |
| ту́р | ту́ры | |
| ту́рам | ту́рамі | |
| ту́ры | ту́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)