ту́марнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ту́марнік | ту́марнікі | |
| ту́марніка | ту́марнікаў | |
| ту́марніку | ту́марнікам | |
| ту́марніка | ту́марнікаў | |
| ту́марнікам | ту́марнікамі | |
| ту́марніку | ту́марніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)