ту́марка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ту́марка | ту́маркі | |
| ту́маркі | ту́марак | |
| ту́марцы | ту́маркам | |
| ту́марку | ту́марак | |
| ту́маркай ту́маркаю |
ту́маркамі | |
| ту́марцы | ту́марках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)