тума́к

‘фарбаванае футра зайца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тума́к
Р. тумаку́
Д. тумаку́
В. тума́к
Т. тумако́м
М. тумаку́

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)