тужы́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тужу́ ту́жым
2-я ас. ту́жыш ту́жыце
3-я ас. ту́жыць ту́жаць
Прошлы час
м. тужы́ў тужы́лі
ж. тужы́ла
н. тужы́ла
Загадны лад
2-я ас. тужы́ тужы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́жачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)