тугаду́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| тугаду́мка | тугаду́мкі | |
| тугаду́мкі | тугаду́мак | |
| тугаду́мцы | тугаду́мкам | |
| тугаду́мку | тугаду́мак | |
| тугаду́мкай тугаду́мкаю |
тугаду́мкамі | |
| тугаду́мцы | тугаду́мках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)