туберкулё́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
туберкулё́знік | туберкулё́знікі | |
туберкулё́зніка | туберкулё́знікаў | |
туберкулё́зніку | туберкулё́знікам | |
туберкулё́зніка | туберкулё́знікаў | |
туберкулё́знікам | туберкулё́знікамі | |
туберкулё́зніку | туберкулё́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)