трэставі́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трэставі́к трэставікі́
Р. трэставіка́ трэставіко́ў
Д. трэставіку́ трэставіка́м
В. трэставіка́ трэставіко́ў
Т. трэставіко́м трэставіка́мі
М. трэставіку́ трэставіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)