трэ́ньканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трэ́ньканне
Р. трэ́нькання
Д. трэ́ньканню
В. трэ́ньканне
Т. трэ́ньканнем
М. трэ́ньканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)