трыхлормета́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыхлормета́н
Р. трыхлормета́ну
Д. трыхлормета́ну
В. трыхлормета́н
Т. трыхлормета́нам
М. трыхлормета́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)