трыумфа́тарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыумфа́тарка трыумфа́таркі
Р. трыумфа́таркі трыумфа́тарак
Д. трыумфа́тарцы трыумфа́таркам
В. трыумфа́тарку трыумфа́тарак
Т. трыумфа́таркай
трыумфа́таркаю		 трыумфа́таркамі
М. трыумфа́тарцы трыумфа́тарках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)