трысці́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трысці́на трысці́ны
Р. трысці́ны трысці́н
Д. трысці́не трысці́нам
В. трысці́ну трысці́ны
Т. трысці́най
трысці́наю		 трысці́намі
М. трысці́не трысці́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)