трысцё́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трысцё́ўе
Р. трысцё́ўя
Д. трысцё́ўю
В. трысцё́ўе
Т. трысцё́ўем
М. трысцё́ўі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)