трысце́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трысце́нь трысце́ні
Р. трысце́ня трысце́няў
Д. трысце́ню трысце́ням
В. трысце́нь трысце́ні
Т. трысце́нем трысце́нямі
М. трысце́ні трысце́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)