трысце́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трысце́ннік | трысце́ннікі | |
| трысце́нніка | трысце́ннікаў | |
| трысце́нніку | трысце́ннікам | |
| трысце́ннік | трысце́ннікі | |
| трысце́ннікам | трысце́ннікамі | |
| трысце́нніку | трысце́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)