трысце́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трысце́н трысце́ны
Р. трысце́на трысце́наў
Д. трысце́ну трысце́нам
В. трысце́н трысце́ны
Т. трысце́нам трысце́намі
М. трысце́не трысце́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)