трырэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трырэ́ма трырэ́мы
Р. трырэ́мы трырэ́м
Д. трырэ́ме трырэ́мам
В. трырэ́му трырэ́мы
Т. трырэ́май
трырэ́маю		 трырэ́мамі
М. трырэ́ме трырэ́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)