трыпу́тнікавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. трыпу́тнікавыя
Р. трыпу́тнікавых
Д. трыпу́тнікавым
В. трыпу́тнікавыя
Т. трыпу́тнікавымі
М. трыпу́тнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)