трыпу́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыпу́тнік
Р. трыпу́тніку
Д. трыпу́тніку
В. трыпу́тнік
Т. трыпу́тнікам
М. трыпу́тніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)