трыма́льнік
‘прыстасаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
трыма́льнік | трыма́льнікі | |
трыма́льніка | трыма́льнікаў | |
трыма́льніку | трыма́льнікам | |
трыма́льнік | трыма́льнікі | |
трыма́льнікам | трыма́льнікамі | |
трыма́льніку | трыма́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)