трылабі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
трылабі́т | трылабі́ты | |
трылабі́та | трылабі́таў | |
трылабі́ту | трылабі́там | |
трылабі́та | трылабі́таў | |
трылабі́там | трылабі́тамі | |
трылабі́це | трылабі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)