трыкутнікава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыкутнікава́нне
Р. трыкутнікава́ння
Д. трыкутнікава́нню
В. трыкутнікава́нне
Т. трыкутнікава́ннем
М. трыкутнікава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)