трыку́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыку́тнік трыку́тнікі
Р. трыку́тніка трыку́тнікаў
Д. трыку́тніку трыку́тнікам
В. трыку́тнік трыку́тнікі
Т. трыку́тнікам трыку́тнікамі
М. трыку́тніку трыку́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)