трыканадо́нт
‘старажытнае млекакормячае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трыканадо́нт | трыканадо́нты | |
| трыканадо́нта | трыканадо́нтаў | |
| трыканадо́нту | трыканадо́нтам | |
| трыканадо́нта | трыканадо́нтаў | |
| трыканадо́нтам | трыканадо́нтамі | |
| трыканадо́нце | трыканадо́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)