трызне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трызне́нне трызне́нні
Р. трызне́ння трызне́нняў
Д. трызне́нню трызне́нням
В. трызне́нне трызне́нні
Т. трызне́ннем трызне́ннямі
М. трызне́нні трызне́ннях

Іншыя варыянты: тры́зненне.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)