трызне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| трызне́нне | трызне́нні | |
| трызне́ння | трызне́нняў | |
| трызне́нню | трызне́нням | |
| трызне́нне | трызне́нні | |
| трызне́ннем | трызне́ннямі | |
| трызне́нні | трызне́ннях |
Іншыя варыянты: тры́зненне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)