тры́зненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тры́зненне тры́зненні
Р. тры́знення тры́зненняў
Д. тры́зненню тры́зненням
В. тры́зненне тры́зненні
Т. тры́зненнем тры́зненнямі
М. тры́зненні тры́зненнях

Іншыя варыянты: трызне́нне.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)