трыерава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыерава́нне
Р. трыерава́ння
Д. трыерава́нню
В. трыерава́нне
Т. трыерава́ннем
М. трыерава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)