трыдымі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыдымі́т
Р. трыдымі́ту
Д. трыдымі́ту
В. трыдымі́т
Т. трыдымі́там
М. трыдымі́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)