трыгу́біца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыгу́біца трыгу́біцы
Р. трыгу́біцы трыгу́біц
Д. трыгу́біцы трыгу́біцам
В. трыгу́біцу трыгу́біцы
Т. трыгу́біцай
трыгу́біцаю		 трыгу́біцамі
М. трыгу́біцы трыгу́біцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)