трыго́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
трыго́н | трыго́ны | |
трыго́на | трыго́наў | |
трыго́ну | трыго́нам | |
трыго́н | трыго́ны | |
трыго́нам | трыго́намі | |
трыго́не | трыго́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)