трыва́ліць

‘умацоўваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трыва́лю трыва́лім
2-я ас. трыва́ліш трыва́ліце
3-я ас. трыва́ліць трыва́ляць
Прошлы час
м. трыва́ліў трыва́лілі
ж. трыва́ліла
н. трыва́ліла
Загадны лад
2-я ас. трыва́ль трыва́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час трыва́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)