трыб’ю́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трыб’ю́т | трыб’ю́ты | |
| трыб’ю́та | трыб’ю́таў | |
| трыб’ю́ту | трыб’ю́там | |
| трыб’ю́т | трыб’ю́ты | |
| трыб’ю́там | трыб’ю́тамі | |
| трыб’ю́це | трыб’ю́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)