тры́б’ют

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тры́б’ют тры́б’юты
Р. тры́б’юта тры́б’ютаў
Д. тры́б’юту тры́б’ютам
В. тры́б’ют тры́б’юты
Т. тры́б’ютам тры́б’ютамі
М. тры́б’юце тры́б’ютах

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)