тры́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тры́ба тры́бы
Р. тры́бы тры́б
Д. тры́бе тры́бам
В. тры́бу тры́бы
Т. тры́бай
тры́баю		 тры́бамі
М. тры́бе тры́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)