трыацэта́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыацэта́тны трыацэта́тная трыацэта́тнае трыацэта́тныя
Р. трыацэта́тнага трыацэта́тнай
трыацэта́тнае		 трыацэта́тнага трыацэта́тных
Д. трыацэта́тнаму трыацэта́тнай трыацэта́тнаму трыацэта́тным
В. трыацэта́тны (неадуш.)
трыацэта́тнага (адуш.)		 трыацэта́тную трыацэта́тнае трыацэта́тныя (неадуш.)
трыацэта́тных (адуш.)
Т. трыацэта́тным трыацэта́тнай
трыацэта́тнаю		 трыацэта́тным трыацэта́тнымі
М. трыацэта́тным трыацэта́тнай трыацэта́тным трыацэта́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)