труі́целька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. труі́целька труі́целькі
Р. труі́целькі труі́целек
Д. труі́цельцы труі́целькам
В. труі́цельку труі́целек
Т. труі́целькай
труі́целькаю		 труі́целькамі
М. труі́цельцы труі́цельках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)