тру́цень
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тру́цень | тру́тні | |
| тру́тня | тру́тняў | |
| тру́тню | тру́тням | |
| тру́тня | тру́тняў | |
| тру́тнем | тру́тнямі | |
| тру́тню | тру́тнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)