трухката́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трухката́нне
Р. трухката́ння
Д. трухката́нню
В. трухката́нне
Т. трухката́ннем
М. трухката́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)