трутаві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трутаві́к | трутавікі́ | |
| трутавіка́ | трутавіко́ў | |
| трутавіку́ | трутавіка́м | |
| трутаві́к | трутавікі́ | |
| трутавіко́м | трутавіка́мі | |
| трутавіку́ | трутавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)