тру́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тру́па тру́пы
Р. тру́пы тру́п
Д. тру́пе тру́пам
В. тру́пу тру́пы
Т. тру́пай
тру́паю
тру́памі
М. тру́пе тру́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)