труна́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. труна́р трунары́
Р. трунара́ трунаро́ў
Д. трунару́ трунара́м
В. трунара́ трунаро́ў
Т. трунаро́м трунара́мі
М. трунару́ трунара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)