трубаўкла́дчык

‘рабочы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трубаўкла́дчык трубаўкла́дчыкі
Р. трубаўкла́дчыка трубаўкла́дчыкаў
Д. трубаўкла́дчыку трубаўкла́дчыкам
В. трубаўкла́дчыка трубаўкла́дчыкаў
Т. трубаўкла́дчыкам трубаўкла́дчыкамі
М. трубаўкла́дчыку трубаўкла́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)