трубаліце́йшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
трубаліце́йшчык | трубаліце́йшчыкі | |
трубаліце́йшчыка | трубаліце́йшчыкаў | |
трубаліце́йшчыку | трубаліце́йшчыкам | |
трубаліце́йшчыка | трубаліце́йшчыкаў | |
трубаліце́йшчыкам | трубаліце́йшчыкамі | |
трубаліце́йшчыку | трубаліце́йшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)